Leestijd - 5 minuten
Opnieuw lezen we in de krant een voorbeeld van bestuurlijke wantoestanden binnen Zuidzorg. Waar binnen deze organisatie aan de ‘onderkant’ ontslagen vallen, contracten met verzorgenden en huishoudelijke hulpen worden opengebroken om ze (nog) lager te kunnen inschalen, weet de top van gekkigheid niet welke buitenproportionele afspraken ze met elkaar moeten maken.
Er zijn hier twee dingen mis. Allereerst is iemand die zich voor 7 weken werk op deze manier laat belonen en in de hierboven geschetste situatie niet de eer aan zichzelf houdt, naar mijn mening het moreel spoor helemaal bijster. Waarom kan ze niet –net als normale mensen- gewoon zelf een andere baan zoeken en dan opzeggen. Zo’n kort dienstverband lijkt mij het gevolg van een persoonlijke foute inschatting.
Daarnaast is er de nu nog onderbelichte rol van de Raad van Toezicht. Daar horen we namelijk niets over, maar zij zijn verantwoordelijk voor het vaststellen van de salarissen van de bestuurders én voor het vaststellen van de hoogte van een eventuele ontslagvergoeding. We horen: alles is volgens de regels verlopen. Ik heb die beloningscode even nagekeken en daarin staat (vet gedrukt!) dat deze vergoeding overeengekomen kan worden (het moet dus niet!) en als dat zo is dat deze maximaal één jaarsalaris mag bedragen. Is geen van deze naar ik aanneem intelligente en daarvoor ook betaalde leden van de Raad van Toezicht op het idee te komen om de ontslagvergoeding -als daar hier al sprake van zou moeten zijn- lager vast te stellen of afhankelijk te maken van de duur van het dienstverband? Dit zijn wel hele dure lessen die over de ruggen van de verzorgenden moeten worden terugverdiend.
Ter illustratie een grove rekensom. De vrijstelling van werk en de ontslagvergoeding voor mevrouw Houtzagers (kosten totaal: €170.000) leiden samen met de adviesvergoedingen van de heren Van der Reijden en Verouden die al eerder het bestuur verlieten (exclusief leaseauto respectievelijk goed voor 154.000 en 275.000) tot een bedrag van €599.000 dat terugverdiend moet worden door de organisatie. Volgens de branchevereniging hebben thuiszorgverleners als Zuidzorg ongeveer een marge percentage van 5% per gewerkt uur. Dit betekent dat het afscheid van deze drie lieden betaald wordt door 300 fulltime thuiszorghulpen die een vol jaar moeten werken om dit verlies te compenseren. Hier past maar een woord: schrijnend.
